سومین جشن مربوط به ماه بهمن است که در بهمن ماه برگزار می شد و اگر به دست فراموشی رفته همه جوانان نسل تازه ایران بتوانیم انجام دهیم و همان جشن هایی که مردمان ایران باستان انجام دادن و در مشکلات حفظ کردند ما هم حفظ کنیم که همان طوری که الان ما به این کارشان افتخار می کنیم ما هم این کار را ادامه دهیم تا نسل بعد هم به ما افتخار و این فرهنگ و سنت را ادامه و از همه مهمتر حفظش کنند.در منابع آمده که روز سی بهمن مردم آب پاشی میکردن وبه وسیله این عمل که منشا آن برای آن بود تا باران بیاید. این جشن هم در زمان ساسانیان بوده که مدت مدیدی خشکسالی پیش آمده و شاه به زیارت آذر خوره رفت و دعا کرد ( دعا یی کرد که خود متوجه می شد نه اینکه مثل الان به زبان عربی می گوئند و متوجه نمی شوند که چه می گوئند . اگر این طور دعا کردن دعاست پس با جادو گری فرقی ندارد . چیزی بگو که توهم منتوجه شوی ) تا آن آفت را خدای مهربان دور گرداند